سنجش دانش انگورکاران نسبت به تهیه و بسته بندی کشمش و ارتباط آن با میزان استفاده از منابع اطلاعاتی توسط آن ها (مورد مطالعه: شهرستان تاکستان)

هدف اصلی این پژوهش، ﺳﻨﺠﺶ دانش انگورکاران شهرستان تاکستان نسبت ﺑـﻪ تهیه و بسته­بندی کشمش، تحلیل آن و ارﺗﺒﺎط دانش آن­ﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﯿﺰان استفاده از منابع اطلاعاتی و مجاری ارتباطی است. جامعه آماری این تحقیق را 2462 نفر از انگورکاران بخش مرکزی شهرستان تاکستان تشکیل دادند در بین 15 روستا، براساس فرمول کوکران و به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­بندی شده چند مرحله­ای 240 نفر به­عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود که از لحاظ روایی و پایایی در سطح مطلوب بوده­است. نتایج تحقیق نشان داد که دانش 7/86 درصد انگورکاران در مورد تهیه و بسته­بندی کشمش در حد متوسط است. انگورکاران نسبت به فعالیت­های قبل از کاشت انگور دانش بیشتر و نسبت به فعالیت­های بسته­بندی و نگهداری کشمش دانش کمتری داشتند. پاسخگویان در بین 13 منبع اطلاعاتی بیشترین دسترسی را به انگورکاران خبره داشتند و بر تجربه شخصی، دانش نزدیکان و افراد خبره به­عنوان مهم­ترین منابع کسب دانش تأکید کردند. نتایج آزمون هم­بستگی نشان داد که دانش انگورکاران رابطه مثبت و معنی­داری با میزان استفاده از کانال­های ارتباطی دارد، لذا پیشنهاد گردید که از ابزارهای نوین اطلاع­رسانی در روزآمد کردن دانش انگورکاران استفاده شود.